De afgelopen maanden heeft ook de politiek het nut van marketing ontdekt. Een intelligente lock down bekt toch lekkerder dan een gedeeltelijke lock down. Door deze term te gebruiken voelden we ons lang het slimste jongetje van de klas. In deze blog ga ik het niet met jullie hebben over de lock down. Stel je eens voor! Te veel mensen voelen zich al redelijk down en dan zou ik het woord down nog eens gebruiken in een blog. Waar ik het wel over wil hebben is het oude – en nieuwe “normaal’’ denken.
De hele wereld heeft het over het ‘’nieuwe normaal’’. Als je niet kunt klagen over het weer dan heb je met het ‘’nieuwe normaal ’’ altijd een dankbaar onderwerp om over te spreken. Nu vraag ik me de laatste tijd steeds vaker af in hoeverre er echt inhoudelijk over het ‘’nieuwe normaal’’ wordt gesproken. Vaak vervallen we in dezelfde oppervlakkigheden als bij de discussies over het weer. In Nederland hebben we miljoenen weermannen en weervrouwen. Bij gebrek aan gesprekstof of uit angst voor een stilte grijpt men vaak naar het weer als onderwerp van ‘’discussie’’. Het ‘’nieuwe normaal’’ is het nieuwe weer als je begrijpt wat ik bedoel.
De meeste mensen hebben echt geen flauw benul waar ze het over hebben als er wordt gesproken over het ‘’nieuwe normaal’’. Voor we een antwoord geven op de vraag wat het dan wel is, lijkt het me handig als we een duidelijk beeld hebben met betrekking tot wat we als normaal bestempelen of ervaren. Is het een gevoel, zijn het feiten, ongeschreven regels et cetera? Waar hebben we het concreet over? Is normaal een statisch iets dat vast ligt voor langere tijd? Is het cultuur gebonden? En wie bepaalt uiteindelijk wat normaal is? Bepaalt de overheid wat normaal is? Bepalen de social media wat normaal is? Bepaalt het leger der influencers wat normaal is? Zijn de influencers onze nieuwe religieuze leiders?
Mensen hechten aan houvast in het leven. Het woord normaal is voor hen een soort ankerpunt. Alles wat afwijkt van normaal roept discussie op en daar blijven we het liefst van weg. Stel je voor dat je je moet verantwoorden bij het tribunaal van de maatschappij. Hier kan ik nog minimaal een blog aan wijden maar dat gaat nu niet gebeuren. Wie weet in een volgende blog.
Ik kan me ook zaken bedenken die voor de Corona pandemie heel gebruikelijk waren en nu niet kunnen of niet wenselijk zijn. Ik weet niet in hoeverre zaken uit het post Corona tijdperk in dezelfde vorm of in aangepaste vorm terugkomen zodra de pandemie uit het zicht verdwijnt. De wereld verandert al jarenlang in een tempo dat we als mensheid nog nauwelijks bij kunnen houden. Het kan wel maar dan zullen we keuzes moeten maken en daar is de mensheid in het algemeen niet zo sterk in. Ik ben de laatste die zal ontkennen dat de pandemie waar we nu midden in zitten niet voor een trendbreuk heeft gezorgd.
Laten we het woord normaal bij het grofvuil zetten of in de allesbrander stoppen. Misschien moeten we het woord ritueel verbranden. In feite is het een griezelig, betuttelend en belerend woord. In een wereld waarin conformeren een nieuwe wereldziekte begint te worden, is het heel eng om hier afscheid van te nemen. Help, waar is mijn referentiekader? Er is vast een woord te verzinnen dat als een tussenpaus ingezet kan worden in het afkickproces. Succes met afkicken.
Het woord normaal zet een rem op creativiteit en innovatie. Een innovatie moet zich altijd bewijzen om lid te mogen worden van de familie normaal. Zodra de innovatie lid is geworden, is het de innovatie status kwijt want het is vanaf dat moment normaal. Voor je het weet, is het nieuwe normaal het nieuwe oude normaal.
Als we net het oude normaal kwijt zijn geraakt aan het nieuwe normaal dient zich voor je het weet een nieuw normaal aan waardoor het tot dan nieuwe normaal gedegradeerd wordt tot het oude normaal. Dit zou een logische snelle cyclus zijn in een wereld waarin de ontwikkelingen in de markt qua snelheid een exponentiële curve laten zien. Helaas ontwikkelt de mens zich vaak niet in dezelfde snelheid. In de praktijk staan we vaak lange tijd met één been in het ‘’oude normaal’’ en met het andere been in het ‘’nieuwe’’. Pas op het laatste moment als we in een gevaarlijke lieseval dreigen te vallen, trekken we het tweede been bij en besluiten we in ons oude normaal te blijven zitten of we trekken het eerste been bij en omarmen het nieuwe normaal. Je zou er bijna van in de war kunnen raken.
Laten we ver wegblijven van het oude- en nieuwe normaal denken want dit kost enorm veel energie en levert niets op. Laten we ons zeker in deze tijd focussen op wat er wel kan en dat is gigantisch veel. Tenminste, als we bereid zijn de creativiteitskraan open te zetten en de innovatie mindset te omarmen. Voor de ondernemers onder de lezers heb ik nog wel een tip. Hou niet krampachtig vast aan het woord focus. Het nieuwe focussen is het mulifocussen. Ga eens experimenteren met een Multi focus of Multi blend benadering van jullie business. Ga eens nadenken over een business die gebaseerd is op parallelle geldstromen. Zelf ben ik hier al jaren mee bezig. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik niet stijf van de stress achter mijn laptop zit. Ook hijgen de facturen niet in mijn nek. Sterker nog, ik lach me rot iedere dag.
In een volgende blog ga ik het met jullie hebben over het nut van parallelle geldstromen. Als je mijn boek ‘’ondernemers zijn net mensen’’ leest dan zul je ontdekken dat er inspirerende ondernemers zijn die dit principe al lang met succes hanteren.
Laten we ons inderdaad richten op de toekomst en op wat wel kan. Ik ben benieuwd naar jouw blog over multi focus en parallelle geldstromen.